Aby otrzymywać informacje o nowościach, naszych produktach i promocjach zapisz się do naszej listy mailingowej.
Włoska rozgrzewka
Paweł Góźdź
Przez wiele wieków grappa była tanim i łatwym w transporcie "źródłem ciepła", służącym na rozgrzewkę wieśniakom z północnych Włoch. Wytwarzano ją, bez specjalnej troski o jakość, z wytłoków powstających przy produkcji wina. Ludzie o wyższym statusie społecznym raczej pogardzali trunkiem, który jest dziś nobilitowanym i szeroko znanym na świecie włoskim destylatem.Od 1988 roku grappa ma nazwę zastrzeżoną, a Włosi walczą przed międzynarodowymi sądami z producentami podróbek. Wytwarzana jest głównie w północnych i częściowo środkowych regionach Włoch: w Piemoncie, Friuli i Veneto. Jest rodzajem włoskiego bezbarwnego (czasami o odcieniu żółtawym, jeśli leżakowała dłużej w beczkach) winiaku wyrabianego z wytłoków winogronowych o zawartości alkoholu zwykle 40ź-45ź. Charakteryzuje się swoistym wytłokowo-trawiastym zapachem i smakiem. W przypadku młodych wyrobów, trudna do zaakceptowania. Po kilkuletnim dojrzewaniu w beczkach lub szklanych zbiornikach jest wyśmienita, droga i poszukiwana. Produkcją grappy zajmują się lokalne, autoryzowane gorzelnie. Winiarze we Włoszech mają obowiązek odstawiać do tych gorzelni wszystkie wytłoki, bowiem wytwarzanie grappy w gospodarstwach winiarskich bez koncesji jest zabronione. Nie szukajmy dobrej grappy wśród produktów tanich pochodzących z okręgowych gorzelni przerabiających surowiec od wielu dostawców, gdzie wytłoki leżą po kilka dni, czekając na destylację. Rarytasy można spotkać w niewielkich najczęściej rodzinnych wytwórniach o kilkudziesięcioletniej tradycji. Warto sięgnąć po grappy jednoszczepowe, których wytwarzanie zapoczątkowała kilkanaście lat temu słynna firma Nonino. Grappa jednoodmianowa (monovitigno) posiada na etykiecie nazwę odmiany winorośli, z której wytłoków została wytworzona, i nosi cechy charakterystyczne tej odmiany. Szczególnie polecam bardzo aromatyczne grappy ze szczepów Moscato i Traminer. Pojawiły się ostatnio grappy wytwarzane z wytłoków powstających przy produkcji określonych regionów winiarskich, np. grappa di veneto. Mają swoich zwolenników grappy aromatyzowane różnymi ziołami, np. rutą, marzanną, grappy wytwarzane z dodatkiem miodu, suszonych owoców, itp. Grappę pija się głównie po jedzeniu jako trunek ułatwiający trawienie. Młodą podaje się o temperaturze 8-10źC, jeśli jest dojrzała - o temperaturze 16-18źC. Najlepiej serwować ją w kieliszkach wysmukłych o rozchylonych brzegach przypominających kielich rozwiniętego kwiatu. Pozwala to jednocześnie degustować smak i zapach. Grappa powinna pozostać przez chwilę w kieliszku, a następnie być pita powoli, małymi łyczkami. Jeśli jest to trunek dobrej jakości, jego smak pozostanie w ustach przez dłuższy czas. Grappę można pić samą; jeśli jest aromatyczna, jak np. Moscato - może być dodatkiem do sałatek owocowych i lodów śmietankowych. Grappy w rodzaju Tocai, doskonale mogą służyć do przejścia od dań rybnych do mięsnych. Grappa Chardonnay z beczki dębowej świetnie pasuje do serów. Wszystkie grappy doskonale pasują do kruchych ciasteczek. We Włoszech pija się też kawę z (ekspresu) z grappą, którą dodaje się do filiżanki w ilości kilku kropel. Taka filiżanka kawy często służy za całe śniadanie. Ten poranny napój zwie się caffe coretto. Warto spróbować.
|